Πλατεία Ομονοίας: Το comeback

377

Πλατεία Ομονοίας. Η πλατεία σύμβολο της Αθήνας, η πλατεία με τις ρετσινιές και την αίγλη των περασμένων δεκαετιών.

Αν η πλατεία αυτή ήταν άνθρωπος θα ήταν ένας ταλαιπωρημένος ηλικιωμένος κύριος.

Η ζωή δεν θα του είχε φερθεί με τον καλύτερο τρόπο. Θα είχε γνωρίσει φτώχεια σε συνδυασμό με αγνότητα στην παιδική του ηλικία. Θα είχε ζήσει Αθηναϊκή λάμψη και δηθενιά στην εφηβεία του. Σίγουρα θα είχε νοσήσει από τον ρατσισμό και την αδιαφορία του κόσμου. Και αφού θα είχε την σοφία των ετών αργότερα, θα προσπαθούσε να ζήσει μια δεύτερη ζωή.

Το μέρος που γνώρισε δόξες, και χλευασμό. Αυτό το πολυπαθές σημείο συνάντησης, που ανασκάφηκε το 1930 για τα έργα του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου, και τη δεκαετία του 1990 για το μετρό. Το σημείο που σε φόβιζε όταν ήταν στο έλεος του, και που σε μάγευε όταν ήταν στα καλύτερα του… κάνει comeback.

Η πλατεία Ομονοίας είναι έτοιμη να ζήσει μια δεύτερη ζωή!

Της αξίζει. Μας αξίζει.

Για την ιστορία:

H πιο παλιά πλατεία της Αθήνας και ο χώρος προοριζόταν για την ανέγερση των Ανακτόρων. Αυτό ήταν το αρχικό σχέδιο στο μακρινό 1834.

Το πρώτο της όνομα ήταν ” Πλατεία Ανακτόρων”. Λίγο αργότερα, το σχέδιο άλλαξε και η περιοχή καθιερώθηκε ως το τέρμα του εξοχικού περιπάτου των Αθηναίων. Με νέο όνομα αυτή την φορά: “Πλατεία Όθωνα” προς τιμήν του βασιλιά.

Το τελεσίδικο όνομα της, που διατηρεί και μέχρι σήμερα, το πήρε το 1862 όταν οι Πεδινοί και οι Ορεινοί (πολιτικές παρατάξεις της εποχής) συμφιλιώθηκαν και έκαναν μια γιορτή εκεί.

Η περιοχή ήταν γεμάτη πεύκα και πανέμορφη φύση, και ο Γιάννης Χάφτας (αγωνιστής της Επανάστασης), αποφασίζει να φτιάξει το πρώτο εξοχικό καφενείο εκεί. Ένα ακόμα καφενείο – εξοχικό κέντρο θα προστεθεί λίγα χρόνια μετά το «Καφενείο των Γερόντων» και σιγά σιγά η περιοχή αλλάζει.

Το 1877 λάμπες φωταερίου, περισσότερα δέντρα και μια μαρμάρινη εξέδρα τοποθετήθηκαν στην πλατεία. Κάθε Κυριακή η μπάντα δίνει το παρόν με μια παράσταση για το κοινό.

1880 γίνεται η αφετηρία του ιπποσιδηροδρόμου και 8 χρόνια μετά το ξενοδοχείο “Μέγας Αλέξανδρος” σε σχέδια Ερνέστ Τσίλλερ γεννιέται.

Μέχρι το 1907 δεκάδες ιστορικά μαγαζιά ανοίγουν την περιοχή. Ηβη, Χαραμής, Βυζάντιο, Ζούνης είναι μόνο μερικά από αυτά που ίσως να έχετε ακούσει σε παλιές ιστορίες. Εκείνη την εποχή μάλιστα η πλατεία είχε και φοίνικες!

Φτάνουμε στο 1930 με την ολοκλήρωση του υπόγειου σιδηροδρόμου. Η πλατεία για πρώτη φορά αρχίζει να χάνει το πράσινο, οκτώ τσιμεντένιες μούσες τοποθετούνται στην πλατεία αυτή την φορά.

Εξι χρόνια μετά, μία από αυτές καταρρέει και η απόφαση να φύγουν από εκεί και οι οκτώ είναι επιτακτική ανάγκη καθώς υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού για τους περαστικούς.

Ήρθαμε στο 1960. Είναι και οι περισσότερες φωτογραφίες που έχεις δει με το μεγάλο συντριβάνι και τα δεκάδες αυτοκίνητα που “στολίζουνε” με νέφος την πλατεία.

Κυκλοφοριακός κόμβος λοιπόν, πολυκατοικίες, και το πρώτο urban σημείο της Αθήνας είναι Officially η Ομόνοια.

Από τότε μέχρι τώρα

Στα χρόνια που πέρασαν η Ομόνοια έχει υποστεί αλλαγές μεγάλες και μικρές. Πάντα όμως, διατηρεί ένα δικό της vintage χαρακτήρα.

O Μπακάκος γίνεται το σημείο συνάντησης για του Αθηναίους για πολλά χρόνια, και η περιοχή θα μετατραπεί στην πιο εμπορική της πόλης. Ο ερχομός του μετρό θα την ισοπεδώσει για μια φορά ακόμα.

Αργότερα θα γίνει η πιο παρακμιακή. Στα χρόνια της οικονομικής κρίσης θα είναι το μέρος που με καταρρακώνει καθημερινά. Περνάω από εκεί για την δουλειά και όσο και να χαϊδεύουν τα αυτιά μου οι όμορφες μουσικές που ακούω, μια πληγή στην Ομόνοια πάντα θα αιμορραγεί.

Η κρίση θα φύγει, η περιοχή έχει μια ευκαιρία ακόμα, μιας και ο τουρισμός κατάλαβε επιτέλους, ότι η Αθήνα είναι city break και όχι ο δρόμος που οδηγεί στην Μύκονο.

Τα υπόλοιπα τα θυμάσαι: κάγκελα παντού, και δήμαρχοι που τάζουν αυτά τα κλασσικά. Ανάπτυξη και urban glitter και δόξα και ένα Kidner αυγό…ψηφίστε με καλέ κυρία.

Μας πήρε χρόνια, τόσο δύσκολο να ήταν βρε παιδιά; όμως επιτέλους, τα κάγκελα φύγανε!

..και σήμερα η πλατεία Ομονοίας θέλει να πάρει πίσω, όσα της κλέψαμε.

Μπορεί να μην μεγάλωσα στην Αθήνα, όμως είμαι από τα 22 μου εδώ, και έχω περπατήσει την ομόνοια χιλιάδες φορές. Είναι η δεύτερη γειτονιά μας για όσους αγαπάμε το κέντρο και ας ελπίσουμε ότι η σημερινή “γιορτή” είναι μια ακόμα συμφιλίωση.

Συμφιλίωση με όλους τους ανθρώπους του κόσμου, με όλες τις κουλτούρες του κόσμου. Μια Ομόνοια #διπλής που θα κρατήσει για πάντα, και οι άνθρωποι δεν θα έχουν να χωρίσουν τίποτα γιατί θα μοιράζονται μαζί, την ομορφιά της αυτής της πλατείας!

Για εσένα που από μακριά διαβάζεις όλα αυτά, να ξέρεις ότι εγώ σήμερα ανατρίχιασα σε αυτό το comeback… και πάντα θα ανατριχιάζω όταν διαβάζω τις παλιές ιστορίες από αυτό το ιστορικό μέρος. Είναι λεπτομέρειες οι δικές μου ιστορίες σε έναν τόσο ιστορικό τόπο.

• 

• 

Σου ζητάω μια χάρη

Μην ξανά σνομπάρεις αυτήν την πλατεία.

Δώσε το παρόν εκεί με τους φίλους σου, κάνε την και πάλι να έχει λίγο από την παλιά της Λάμψη. Ανακάλυψε τα διαμάντια που έχει, βρες τα ταβερνεία, τα καφενεδάκια και κράτησε την ζωντανή.

Μην πετάς τα σκουπίδια σου κάτω, μην γκρινιάζεις για το γκρι τοπίο και την εξαθλίωση που συναντάς, φρόντισε αν μπορείς να την αλλάξεις κάπως με όσα μέσα έχεις.

‘Ελα ξανά στην Ομόνοια.

Περισσότερη Αθήνα θα βρεις εδώ:

Spots Για Να Δεις Την Αθήνα, Από Ψηλά

Αγαπημένα Street Food Της Αθήνας Vol.1

Ελα να μου πεις και την γνώμη σου για το comeback της πλατείας, στο instagram μου – https://www.instagram.com/karderinos/